133 dagen of 4 maanden en half.........hebben papa Roger en Léon gestapt om uiteindelijk onder de stralende spaanse zon ,zondag 22 juli om 9u20 toe te komen aan de cathedraal van Santiago de compostela!
Zondagochtend hadden we afspraak om 7u30 met onze papa en Léon op de camping ....Voor de laatste keer heeft onze papa in zijn tent geslapen!
De zon moest nog opkomen...
Voor de laatste keer werd Léon 'licht'gepakt en gezakt...travel light to Santiago was het motto! ;-))
De laatste pelgrimstocht kon beginnen....Iets na 7u30 zijn we gestart.
Het was een mooie tocht !Het opkomen van de zon gaf ons meteen een hele warme gloed van kleuren!Het moment om enkele schitterende foto's te nemen!
De tocht zelf verliep heel vlotjes....5 km was een makkie voor Roger en Léon...en alle wegen leidden naar de cathedraal van Santiago de Compostela!
We naderden het centrum . De torens staken al uit boven de huizen....le moment suprème kwam dichterbij.
De spanning begon te stijgen,de emoties kwamen naar boven....want enkele minuten later zou het zover zijn!
Taxi chauffeurs staken hun duim in de lucht.Andere pelgrims namen vlug een foto!
En dan was het zover!
We kwamen toe op het plein waar de immens grote,imposante cathedraal staat!Waaaooowww....Geweldig ...
Het was er rustig.Dat gaf een aparte sfeer weer.Het leek alsof het plein van ons alleen was...of toch bijna.
Plaats genoeg om alles vast te leggen op foto!Ook ons mama en Frieda waren van de partij .
Onze papa zijn emoties kwamen los.....de inspanning om er te geraken was enorm geweest en niet te onderschatten.Maar ze hebben het gedaan .De euforie anderzijds was groot!Blij van er te zijn....blij om naar huis te kunnen.....toch wel spijt dat hun avontuur ineens stopte.Ze hadden hun doel bereikt.Moe maar voldaan!
Na een koffietje en croissant zijn we campingwaarts gekeerd...ook te voet en met Léon!Honderden pelgrims zijn we gekruist die op weg waren naar de cathedraal!Waaronder een man....ook een Roger uit Maleizen -Overijse!We wonen hier op een boogscheut van mekaar!Hij was een maand later vertrokken ook van thuis uit en hoopte zo hard om onze papa en Léon tegen te komen.En het is hem gelukt.Het was een fantastisch moment om die man te ontmoeten.Waar een wil is,is een weg!
Eens toegekomen op de camping hebben we Léon te grazen gezet en zijn wij samen wat gaan kuieren in het centrum van Santiago.Een misviering bijgewoond en het traditionele wierrookvat zien hijsen en op en neer zien gaan van links naar rechts!Indrukwekkend.
In de vroege vooravond kwam dan het moment om in te pakken!Tentje werd voor de laatste keer opgeplooid,en de "van" voor Léon werd in gereedheid gebracht!De terugtocht kon beginnen....Léon had blijkbaar meer zin om te voet te komen want hij zag het niet zo goed zitten om in de "van" te gaan....maar met een duwtje en een trekje heeft hij zich dan maar overgegeven!
Straks komen ze thuis.Ik ben benieuwd hoe de mama ,papa en zus van Léon gaan reageren!
Moraal van het avonturen verhaal van onze papa en Léon,zoals hij zelf zegt:"Alles begint met de eerste stap".
Vele groetjes,adios,
Catherine
Geen opmerkingen:
Een reactie posten