De Landes kunnen samengevat worden in groen, warm, dorst en een overbevolking aan muggen.
Slapen in Bazas, Captieux, Roquefort, St-Sever, Hagetmau om eindelijk in Orthez ons te verwelkomen en wat te rusten.  Nicht Marie-Jeanne  rijdt met me mee en houdt zich bezig met de wegenkaart en de Guide Michelin. Eens Bordeaux en de Landes voorbij kregen wij een mooi zicht op de grootheid van de Pyrenéen.  Roger verwacht ons in de Gîte en Léon geniet van een nieuwe wei in het gezelschap van 3 schapen.  De zuivere berglucht dringt tot ons door als een verfrissing wanneer de vensters en deuren van de wagen opengaan.  "Is het hier niet mooi om te wonen ?" vraagt hij.
Roger heeft de luxe van 2 verlofdagen voor zich.   Natuurlijk moet er nog heel wat gebeuren voor dat de grens overschreden wordt.  De veearts komt langs voor een gezondheidsattest en de douane documenten voor Léon. Zoniet kan Léon in quarantaine gezet worden voor 3 weken door de spaanse douane. En die tijd hebben we niet voorzien.
Dan de nodige inkopen doen, nogmaals de bagage sorteren en herschikken en het overtollige meegeven naar huis.  Enfin alles wat nodig is om Frankrijk te ruilen voor Spanje.
Woensdag 6 juni hebben we van Roger afscheid genomen.  Nog 3 dagen stappen tot St-Jean-Pied-de-Port, het laatste frans stadje, en dan de berg over, le col de Bentartea via de route Napoléon naar Roncesvalles, het eerste spaans dorpje.  Het wordt een moeilijke maar vooral één van de mooiste tochten op de camino en de lucht is er zo zuiver !  Wordt vervolgt ....

Marie-Louise